Rozdział 19.

Harry siedział na skraju mojego łóżka czekając, aż skończę brać prysznic i się przebiorę. Zdecydowałam się założyć szorty i t-shirt, pogoda na zewnątrz nie pozwalała ubrać nic innego. Zebrałam włosy z tyłu głowy i związałam je ciasno frotką.
- Wiesz, że nadal nie miałbym nic przeciwko, gdybyś przebrała się tutaj? - usłyszałam niski głos Harry'ego zza drzwi.
- Nadal nie masz na co liczyć. - zawołałam w odpowiedzi.
Usłyszałam jego śmiech.
- Och, daj spokój, Bo. Przecież już cię widziałem nago!
Zarumieniłam się na te słowa. Nic nie było w stanie wymazać z mojej pamięci tamtych chwil, cały czas starałam się skupić na czymś innym, ale wspomnienie dotyku jego dużych rąk uporczywie powracało. Jego palców, ust, języka... Nigdy nie przeżyłam czegoś co mogłoby się równać z uczuciem towarzyszącym mi tamtej nocy. Z zamyślenia wyrwało mnie pukanie do drzwi łazienki.
- Booooo. - chłopak zawył błagalnym tonem przez drewnianą powłokę.
Otworzyłam je i zobaczyłam Harry'ego momentalnie wychylającego się zza framugi. Uśmieszek rozciągał się na jego pięknej twarzy, loki opadły w nieładzie na czoło, kiedy przejechał wzrokiem wzdłuż mojej figury.
- No cholera. Jesteś już ubrana... - powiedział z nutką zawiedzenia w wesołym głosie.
Odwróciłam od niego wzrok i kończyłam poprawiać moją fryzurę, kiedy poczułam jego dłonie na moich biodrach. Stanął za mną. Wsunął palce pod luźną koszulkę i delikatnie muskał nimi skórę.
- Ale zawsze możemy to zmienić... - wyszeptał.
Jego głęboki śmiech wypełnił łazienkę, kiedy powolnym, ale pewnym ruchem zdjęłam z siebie jego ręce.
- Możemy iść. - pociągnęłam go do wyjścia.

***

Nasze dłonie były splecione, kiedy szliśmy wzdłuż parkowej alejki. Słońce obdarzało ziemię niemiłosiernie gorącymi promieniami, dzieci bawiły się w chowanego na placu zabaw. Mój wzrok przyciągnęła grupa młodych chłopaków grających w nogę. Nie mogłam sobie wyobrazić, jak w taką pogodę są w stanie uganiać się za piłką. Samo patrzenie na nich sprawiało, że było mi jeszcze bardziej gorąco.

Gwałtownie odwróciłam głowę spowrotem w ich kierunku, kiedy jeden z nich wydał mi się znajomy. Jake. Modląc się żeby Harry go nie zauważył, starałam się pokierować nas w inną stronę, ale było za późno.

- Jak tam, skarbie? - zawołał Jake.

Głowa Harry'ego momentalnie odwróciła się w stronę dobiegającego głosu. Jego dłoń mocniej ścisnęła moją, zanim ją puścił i pozwolił opaść po boku mojego ciała. Widziałam jak jego oczy zasnuwają się ciemną mgłą, a brwi nad nimi osuwają się nisko i niemal łączą w jedną. Przycisnęłam dłonie do jego torsu, kiedy ze złością ruszył na przód. 

- Harry, stój! Nie możesz wszystkiego rozwiązywać przemocą. Wiem, że jesteś ponad tym.- starałam się mówić pewnie, ale mój głos nadal brzmiał błagalnie.

- Bo, poczekaj tu na mnie. - powiedział nawet na mnie nie patrząc.

- Nie.

Spojrzał na mnie z góry z irytacją wypisaną na twarzy. Duże dłonie chwyciły moje nadgarstki, kiedy próbował odsunąć mnie ze swojej drogi, ale nie ustąpiłam. Wyślizgnęłam się z jego uścisku. 

- Harry, tu są dzieci. Jestem pewna, że nie chcesz iść przestraszyć. Zastanów się przez chwilę, nad tym co robisz!

Spojrzał na mnie, a jego zielone oczy zabłyszczały, gdy zdał sobie sprawę, że jesteśmy w parku pełnym bawiących się dzieciaków w samym środku dnia. To na pewno nie było ani miejsce, ani czas na wszczynanie czegokolwiek z Jake'iem. 

- Ty tu poczekaj. - puknęłam lekko palcem w jego klatkę.

Oczywiście zaprotestował. Pociągnęłam go w stronę ławki stojącej przy alejce i chwyciłam za ramiona naciskając w dół by usiadł. 

- Proszę cię, zostań tutaj.

Oddychał głęboko, jego tors unosił się i szybko opadał. Harry nie ruszył się z miejsca, kiedy przeszłam krótki dystans, by stanąć oko w oko z Jake'iem, któremu arogancki uśmieszek nie znikał z twarzy. Odkopał piłkę do jednego ze swoich kompanów. Puścił mi prawe oko, zanim przeniósł wzrok na Harry'ego i zachichotał w jego kierunku. Odwróciłam głowę i zobaczyłam jak chłopak wstaje z ławki, jego szczęka była mocno zaciśnięta, tak samo jak pięści. 

- Proszę cię. Nie. - powiedziałam bezdźwięcznie ruszając ustami. 

Poczułam ulgę, kiedy zatrzymał się w miejscu. 

- Widzę, że trzymasz Harry'ego na krótkiej smyczy. Nie spodziewałem się, że ktokolwiek będzie mógł mieć nad nim taką kontrolę. - zrobił pauzę i pochylił się lekko do mojej twarzy - Musisz być dobra w łóżku. - dokończył szepcząc. 

Odetchnęłam z odrazą. 

- Jeżeli jeszcze raz zbliżysz się do mnie, albo do Harry'ego pójdę na policję i powiem im, że usiłowałeś mnie zgwałcić tamtej nocy za klubem. Zrozumiałeś? - wycedziłam przez zęby, najbardziej poważnym tonem jaki mogłam z siebie wyiskać. 

Widziałam cień niepokoju w jego oczach, ale zaraz szybko się go pozbył i zaczął się śmiać. 

- Chyba zapomniałaś co twój chłoptaś zrobił tamtej nocy. Jestem pewny, że gliny z przyjemnością dowiedzą się skąd mam te blizny. 

- Obrona. Harry bronił mnie przed tobą. Poza tym, jak ci się wydaje? Komu policja jest skłonna uwierzyć bardziej? - teraz ja zbliżyłam swoją twarz do jego - Tobie, czy mnie? 

Moje słowa natychmiast zmiotły głupkowaty uśmieszek z jego twarzy. Odwróciłam się i zaczęłam iść w stronę Harry'ego. 

- Oboje jesteście siebie warci, suko! - krzyknął i głośno splunął na ziemię. 

Na kilka sekund zacisnęłam mocno oczy, zanim znowu odwróciłam się w jego kierunku. Uśmiechał się, wydawało mu się, że jego komentarz zrobił na mnie jakiekolwiek wrażenie. Nie był przygotowany na obrót sytuacji, który wydarzył się sekundy później. Położyłam dłonie na jego ramionach i szybkim ruchem podniosłam kolano mierząc w jego krocze. Ból momentalnie wyrysował się na jego twarzy.

- Kurwa. - wyszeptał i zgiął się w pół. 

Pocierał rękami bolące miejsce, jego przyjaciele gapili się na nas śmiejąc się w głos. Ruszyłam z powrotem w kierunku Harry'ego, który stał ukazując szeroki rząd białych zębów. Usłyszałam jego śmiech, kiedy podeszłam bliżej. 

- Wydawało mi się, że mówiłaś coś o tym, że przemoc nie jest rozwiązaniem...

- Mówiłam. Ale ten fiutek akurat sobie zasłużył. - przyznałam.

Harry ciągle się śmiał, kiedy chwyciłam tył jego karku i przyciągnęłam go do siebie. Pocałowałam go mocno, a on oplótł swoje dłonie wokół mojej talii przysuwając mnie jeszcze bliżej. Jego tors zawibrował, kiedy cicho mruknął wsuwając swój język w moje rozchylone usta. Pisnęłam, kiedy chwycił moje biodra i przewiesił mnie sobie przez ramię, schodząc z alejki i idąc dalej poprzez trawę. 

- Chodź, skarbie. - zaśmiał się głośno.

***

Jego głowa spoczywała na moich kolanach, a ja bawiłam się jego kręconymi włosami. Umiejscowiliśmy się pod drzewem w przyjemnym cieniu, dającym nieco ukojenia od słonecznego żaru. Widziałam, że podoba mu się, jak zakręcam jego loki wokół swoich placów, delikatnie muskając przy tym skórę jego głowy. Myślałam, że usnął, ale nagle usłyszałam jego niski głos. 

- Bo?

- Mmm?

- Gdzie jest twój tata?

Zawahałam się przez moment, moje palce zastygły w jego włosach. Nie spodziewałam się takiego pytania.

- Bo?

- Ja... um...

Podniósł się dźwigając głowę z moich kolan i usiadł na przeciwko mnie. Zaśmiałam się z jego poburzonych loków, które zaraz przeczesał palcami i odgarnął na bok. 

- Zmarł, kiedy miałam 11 lat. - zrobiłam pauzę i zaczęłam nerwowo bawić się rękoma. - Miał wypadek samochodowy. - dokończyłam cicho. 

Wyciągnął dużą dłoń w moim kierunku i chwycił moje palce. 

- Przykro mi. - wyszeptał.

Podniosłam głowę i spojrzałam w jego pełne troski, zielone oczy. Uśmiechnęłam się do niego słabo, a on rozchylił swoje ramiona, żebym mogła się przytulić. Opiekuńczość Harry'ego oplotła wszystkie zmysły mojego ciała, pociągnął mnie w dół w swoim uścisku. Oboje leżeliśmy teraz na trawie. Byłam bezpieczna. Jego usta co jakiś czas delikatnie muskały czubek mojej głowy. 

- Musiałaś go kochać. - powiedział cicho. 

- Mhm. - mruknęłam leżąc na jego torsie.

Spędziliśmy tak w ciszy jeszcze jakiś czas, jego palce cały czas kreśliły kółka i inne wzory na mojej ciepłej skórze. Zaczęło się przyjemnie ochładzać, kiedy popołudnie zbliżało się ku końcowi. Jego dłonie przeniosły się na moje plecy. 

- Lubie kiedy masz rozpuszczone włosy. - wyszeptał.

Nie sprzeciwiałam się, kiedy delikatnie ściągnął z nich frotkę. Rozłożył je na moich ramionach i łagodnie wplótł w nie swoje palce.

- Tak lepiej.

Podparłam się dłonią o jego tors i uniosłam lekko, żeby dosięgnąć jego policzka, na którym miałam zamiar złożyć małego buziaka. Jego głowa odwróciła się w ostatniej chwili i nasze usta się spotkały. Dołeczki w jego policzkach pojawiły się w chwili, kiedy lekko się odsunęłam. 

- Ej! - żartobliwie klepnęłam go ręką w ramię.

- Piękna...